Pierwotnie w miejscu dzisiejszego budynku, w 1742 r., jednocześnie z budową domu modlitwy (zboru) bielawskich ewangelików, wybudowano budynek szkoły ewangelickiej. Jednak niewielki, drewniany budynek, okazałał się po latach, zbyt mały dla rosnącej liczby uczniów. Początkowo wynajmowano dodatkowo jedną izbę, w którymś z pobliskich budynków, a w 1838 r. wybudowano obok, nowy budynek szkolny (teraz dom nr 7). Pierwsza szkoła spłonęła 7 kwietnia 1909 r. Niemal natychmiast po pożarze przystąpiono do budowy nowej szkoły, którą otwarto już w połowie 1910 r. Jednak po I WŚ, kiedy spadła ilość uczniów (otwarte zostały szkoły bezwyznaniowe), budynek nr 4 odkupił od gminy ewangelickiej, fabrykant Carl Jakob i przekształcił go w kamienicę czynszową. Po II WŚ pierwotnie był to też dom mieszkalny, po remoncie w latach 70-tych, umieszczono w nim przychodnię zdrowia i aptekę. Po 1998 r. przychodnię zlikwidowano, a budynek sprzedano prywatnemu inwestorowi. Przez kilka lat działała tu jeszcze apteka, jednak i ona się wyprowadziła. Budynek wystawiony na sprzedaż, nie znajdując gospodarza, niszczeje. /SyG/