W połowie XIX wieku przez krótki okres dobra w Dobrocinie pozostają własnością rodziny wrocławskiego bankiera Moritz-Eichborn, zaś w roku 1877 prawa do majątku uzyskał Kuno von Portatius, cesarski radca i starosta, a zarazem dyplomata szwajcarski. Przyjmuje on Dobrocin z całym okręgiem leśnym, folwarkiem zwanym Marienhof oraz tzw. Nowym folwarkiem, a następnie skupuje liczne gospodarstwa chłopskie i w ten sposób tworzy rozległą posiadłość. W roku 1886 posiadłość obejmuje teren 717 hektarów z czego 332 stanowiły pola uprawne,834 – łąki, 267 – lasy, a w 7 – stawy. W gospodarstwie hodowano krowy, owce, ponadto utrzymywano 24 konie. Do rejestru zabytków w Dobrocinie wpisano zespół pałacowy: pałac z bramą wjazdową oraz w dawnym folwarku: oborę, gołębnik, wozownię, stodołę, magazyny, gorzelnię.